عبادت وبندگی

برخی افراد فکر می کنند دعایشان مستجاب نمی شود، از این موضوع گله دارند وناامید میشوند .مسئله این است که نباید دعا را فقط برای گرفتن حاجت انجام دهیم . یعنی باید بدانیم اصل دعاکردن ، عبادت است ودعا کننده چه حاجت بگیرد وچه نگیرد عبادت کرده ، زیرا یکی از فواید دعا کردن این است که روح تکبر را در دعا کننده از بین می برد .

 قران کریم به صراحت به انسان یاد اوری می کند که هدف از خلقت انسان عبودیت است . دعا تمرین نگرش توحیدی انسان به زندگی است .دعا مغز عبادت ومظهر بندگی خداوند وقرار گرفتن در مسیر اهداف متعالی زندگی می باشد .خواسته ما وقتی شایسته اجابت است که در همین راستا باشد.

دعا یک عمل معنوی وعبادی است که با هدف قرب انجام می شود .دعا ، برترین نوع بندگی وپرستش خدا است وموجب رشد انسان می شود .مهم ترین حکمت دعا اعلام بندگی واظهار فقر ووابستگی به منبع لا یزال الهی است .

پروردگار گفته است که : مرا بخوانید تا دعای شمارا اجابت کنم.خواسته ها چون با خلوص نیت وشرایط لازم انجام شود در همان لحظه به اجابت می رسد واثر معنوی خورا به روح وجان انسان می گذارد .

کسی نزد حضرت علی (ع) از عدم استجابت دعایش شکایت کرد وگفت :

چرا ما دعا می کنیم وبه اجابت نمی رسد . امام (ع) فرمود : قلب وفکر شما در هشت چیز خیانت کرده پس دعایتان مستجاب نمی شود .

هشت چیز عبارتند از :

1- شما خدارا شناخته اید اما حق او را ادا نکرده اید پس شناخت شما فایده ای ندارد .

2- شما به فرستاده ی او ایمان اورده اید سپس با سنتش به مخالفت بر خواسته اید  ایمان شما ثمره ای ندارد .

3- کتاب اورا خوانده اید ولی به ان عمل نکرده اید .

4- از مجازات خدا می ترسید  اما کارهایی می کنید که شما را به ان نزدیک می سازد.

5- به پاداش الهی علاقه دارید اما کاری انجام می دهید که شمارا از ان دور می سازد .

6- شما نعمت خدا را می خورید ولی حق شکر او را ادا نمی کنید .

7- دستور داده شده که دشمن شیطان باشید ولی مانند عمل شیطان انجام می دهید .

8- عیوب مردم را نصب العین خود ساختید اما عیوب خود را پوشانده اید.

منبع :

میزان الحکم جلد 4

نهج البلاغه

درس اندیشه اسلامی1 - استاد قیوم زاده - دانشگاه علمی کاربردی

ریشه های عبادت

انچه انسان را به پرستش وبندگی خدا وادار می کند اموری است از جمله :

1- عظمت خدا

انسان وقتی خود را در برابر عظمت وجلال خدایی می بیند ناخود اگاه در برابر او احساس فروتنی میکند .

2- احساس فقر ووابستگی

انسان چنین است که وقتی خود را نیازمند ووابسته به کسی دید در برابرش خضوع می کند وجود مابسته به اداره خداست ودر همه چیز نیازمند به اوییم این احساس عجز ونیاز ، انسان را به پرستش وعبادت خداوند وا میدارد .

3- توجه به نعمت ها

انسان همواره در برابر برخورداری از نعمت ها زبان ستایش وبندگی دارد یاد اوری نعمت های بی شمار خداوند می تواند قوی ترین انگیزه برای توجه به خدا وعبادت او باشد .

4- فطرت

پرستش جزئی از وجودی فطرت انسان است این روح پرستش که فطری است گاهی در مسیر صحیح قرار گرفته وانسان را به خداپرستی می رساند وگاهی در مسیر صحیح نیست وانسان را در سایه جهل و یا انحراف می رساند.

نقش عبادت

1- باقی ساختن فانی

2- تبدیل مادیات به معنویات

3- سازندگی فرد وجامعه

ابعاد عبادت

1- تفکر در کار خدا

2- اموختن دانش

3- خدمت به مردم

4- انتظارحکومت عدل جهانی

بر گرفته از سخنان حجت الاسلام والمسلمین قرائتی

درس اندیشه اسلامی 1 - دانشگاه علمی کاربردی یزد

امام علی (ع):

- هیچ کس به مانند عبادت به خدا نزدیکی وتقرب پیدا نکرد.

- عبادتی که از روی علم واگاهی صورت نگیرد خیری در ان نیست.

- عبادت رستگاری است.

- زمانی که خداوند بنده ای را دوست داشته باشد نیکو عبادت کردن را به او الهام میکند.

- عبادت مستمر دلیل دست یافتن به سعادت است .

- عبودیت بر پنج رکن استوار است :1- خالی ساختن شکم از حرام 2- قرائت قران 3- تهجد وشب زنده داری 4- راز ونیاز باخدا در هنگام صبح 5- گریه از خوف خداوند .

رسول خدا (ص):

- بزرگترین عبادات از نظر پاداش پنهان ترین انهاست.

- کسی که تکالیف واجبش راانجام دهد پس اواز جمله عابد ترین مردم است

- نگریستن به سیمای دانشمندان عبادت است .دیدن حاکم ورهبر عادل عبادت است .ونگاه از روی مهربانی به پدر ومادر ودیدن دوستی که برای خدا دوستش می داری این ها نیز عبادت است .

- عبادت هفتاد جز است وبرترین انها بدست اوردن روزی حلال است.

امام رضا (ع) :

- اولین گام در عبادت پروردگار شناخت خداست واساس وپایه شناخت خدا .یگانه دانستن اوست.

امام سجاد (ع):

- نگاه کردن مومن به صورت برادر مومن خویش از روی علاقه ومحبت به او عبادت است .

امام حسن عسگری (ع):

- عبادت در زیاد انجام دادن نماز وروزه نیست بلکه عبادت تفکر واندیشه بسیار در قدرت بی منتهای پروردگار وافریده های اوست.

  امام باقر (ع):

- هیچ بنده ای به مقام بندگی وعبودیت حقیقی پروردگار نمی رسد مگر این که از همه خلائق قطع امید نموده وتنها به خداوند امیدوار باشد.

منبع:

بحارالاانوار

غررالحکم

مستدرک الوسائل

تنبیه الخواطر

عیون انبار الرضا (ع)